Functie elders….

Marknesse -

Heb je even voor mij? Wie kent hem niet, de hit van Frans Bauer. Maar menig ondernemer slaat de schrik om het hart als een werknemer, meestal op de 26e of nog later in de maand deze woorden om 17.00 uur tegen je uitspreekt. Het eindigt dan steevast met ,,even kijken hoeveel vrije dagen ik nog heb, en dan ben ik over een maand weg, functie elders”.

Nu is het zo dat ik onlangs benaderd werd om aan een landelijke podcast mee te doen, daar wij een leerling monteur aan het werk hebben, die 4 dagen in de week werkt en 1 dag naar school gaat. En dat vond men in Corona tijd wonderbaarlijk, daar de meeste jongelui zich een slag in de rondte solliciteren, overal hetzelfde antwoord krijgen. Geen tijd, geen plaats, te weinig hefbruggen, terwijl de branche zit te springen om technici is dezelfde branche te beroerd om de jeugd op te leiden. Terwijl ze zelf ook hebben moeten bedelen om ergens te mogen beginnen, maar dat zijn de meesten vergeten. En als er dan iemand vertrekt, na 5 jaar trouwe dienst, reageren de meeste werkgevers verbolgen. En deugt de ex werknemer van geen kant, terwijl de werkgever zelf ook ooit ergens opgestapt is. Zelf denk ik vaak in voetbaltypologie. We kregen bijvoorbeeld 5 jaar geleden een jonge spits (verkoper) van Excelsior, waar hij alleen maar in de spits hoefde te lopen en te scoren. Wij van SC Heerenveen namen hem transfervrij over, en bij ons moest hij ook wel eens keepen, meeverdedigen, als de terreinman ziek was het gras maaien, het salaris van de medespelers overmaken, kortom we maakten van hem een allround clubman. Bij afwezigheid van de aanvoerder droeg hij met de werkplaats chef steevast de aanvoerders band. Zo’n speler vertrekt ook niet binnen een maand, maar in de winterstop. En mag een ereronde lopen. En is ineens interessant voor een grote club als PSV (groot dealerbedrijf). Maar dat alleen omdat hij bij Heerenveen een enorme ontwikkeling doorgemaakt heeft. Bij een vertrek van een personeelslid krijg je als ondernemer ook ruimte om te reorganiseren, en ontstaat er een plek voor nieuwe toppers. Maar natuurlijk doet het even zeer. Het is echter een gezonde ambitie van een werknemer om, wanneer er geen groeimogelijkheden zijn binnen een bedrijf op korte termijn, ook eens verder te kijken. Als werkgever ben je dan dankbaar voor de inzet van deze persoon, die  samen met de rest van het team het bedrijf gebracht heeft waar het nu staat. Zo’n vertrekkende werknemer zal ook nooit spugen in de ruif waar hij 5 jaar vorstelijk uit gegeten heeft. Wel denk ik dat we als maatschappij en branche de jeugd niet moeten vergeten, we moeten jonge mensen blijven enthousiasmeren voor techniek en handvaardigheid, en diegenen die bij je aankloppen, omdat ze graag willen dat jij hen het vak leert, met open armen ontvangen. En laat ze niet gedesillusioneerd een andere richting kiezen, omdat ze nergens een werk/leerplek kunnen krijgen. We zullen ze later nog hard nodig hebben. Je moet eerst gekropen hebben voor je kan leren lopen….