IK EN MIEN OPEL

Marknesse - 10-03-2025

Decennia lang was Opel het meest verkochte merk in Nederland. Dealers waren groot en werkplaatsen enorm. Moest ook wel gezien het vele aantal auto’s dat jaarlijks verkocht werd. En de intervallen voor onderhoud waren klein, soms om de 5.000 km nieuwe olie.

In 1995 werkte ik als jonge verkoper bij Toyota, het was nog in mijn verkeringstijd. Daar leerde ik Huib en Gerrie kennen, woonachtig oan de andere kante van de brugge, zoals ze richting Elburg zeggen. Zij reden Opel, hun ouders reden Opel, dat was gewoon zo.

Tot ze gingen proefrijden met de Corolla. Hun verbazing was groot. Want die 115 pk 1.6 sprak ze wel aan voor de caravan. Zeker 3 zaterdagen zijn ze langs geweest, voor koffie, advies en een proefrit. De vierde keer kwamen ze langs, en hadden een slechte mededeling. Ben, we bliev’n toch bie de Opel, want dan weet’n we precies wat we hebben…

In die tijd had ik verkering met een leuke meid maar ze was wat wispelturig, ze had het al 1x eerder uitgemaakt, en kwam terug met hangende pootjes. Nu het voor de 2e x uitgemaakt was ontmoette ik op Schuurfeest Bant een meid van de lagere school. En het klikte, en we waren in gesprek, ik kon nog terug naar de eerder genoemde twijfelaar. Ze had zich weer gemeld. Mijnheer (ik mocht toen nog geen Huib zeggen), ik snap precies wat je bedoeld. Mijn verkering is uit, maar ik mag weer terug komen. Ik weet precies wat ik heb, de leuke dingen maar ook de minder leuke dingen. Maar nu is er ook een andere dame, het klikt goed, voor mij is alles nieuw, maar ik denk toch dat ik voor het nieuwe ga…. Huib en Gerrie moesten zo lachen, en Gerrie zei gelijk nou Huib, dan doen wij dat ook, wij doen met je mee. En zo verkocht ik ze een Toyota, en later de rest van het gezin ook. Vond die dealer van de Hoge Enk niet leuk.

En het mooie is, ze zijn tot op de dag van vandaag klant. Komen altijd samen, en als ik de auto aan zie komen, zet ik vast 2 Cappuccino klaar, met een houten stokje. Daarmee schrapen ze de laatste restjes uit hun kopje, nu al 30 jaar lang.

Deze maand komt Huib alleen met zijn dochter, of ik er dan wel was, hij rijdt liever niet meer zo ver. Uiteraard ben ik er, Gerrie blijft door omstandigheden thuis. Ik kijk uit naar zo’n ontmoeting, maar wat gaat de tijd dan hard…..