LAADPAALLEED

Marknesse -

"U gaat het niet geloven, maar hij is binnen.” Na alle corona-ellende, chiptekorten en een oorlog die nogal wat roet in het auto-productie-eten gooide, belde de dealer. Onze splinternieuwe volledig elektrische auto was binnen. Wel een leaseauto, maar daar ziet de buurt niets van.

Onze voorloopauto, die veel te klein was voor ons gezin met uit de kluiten gewassen Golden Retriever, waren we al maanden zat. Daar kon de hond natuurlijk niets aan doen, maar toch. Op de afgesproken dag gingen we naar het glazen paleis aan de snelweg. Een vriendelijke dame verzocht ons even te wachten onder het genot van een kopje koffie. Tuurlijk. Wachten. Dat deden we al maanden, dus dit kon er ook nog wel bij.

Op een meter of tien bij ons vandaan zagen we een rood doek. Rara wat zou daar nu onder staan…Maar om de man niet teleur te stellen spraken moeder en dochter af een klein gilletje te slaken. Ze hadden de kleur weliswaar zelf bepaald, maar ze speelden het spel goed mee. De oeh’s en ah’s vlogen door de showroom. De verdere aflevering ging vlot en de uitleg was helder. “Hier is het boekje en de rest staat op Youtube”. En anders helpen jullie papa wel even of niet jongens” grapte de ADHD-verkoper.

De week erop volgde de ultieme test van onze nieuwe elektrische vriend. We gingen op vakantie. En waar de kinderen de weg afspeurden naar Restaurant de Twee Gouden Bogen, zochten mijn vrouw en ik naar de Gouden Bogen van Fastnet….want wat liep zo’n ding hard leeg zeg. Na drie keer een laadpaalfile overleefd te hebben, doemde het eerste tolpoortje op. Onze actieradius was nog maar 45 km. “ ik zei toch dat je tien kilometer terug kon laden” siste mijn vrouw. Maar het was daar druk en ik dacht er komt er nog wel eentje, verdedigde ik me kansloos.

Om batterij te sparen zette ik stiekem de airco uit. Op het scherm verscheen gelijk 70 km actieradius maar het nadeel was dat de temperatuur in de auto dezelfde weg bewandelde. Het jammeren en klagen van vrouw en kinderen dreven me ondertussen tot wanhoop. Wat verlangde ik terug naar mijn oude vertrouwde diesel. In 1 ruk naar Zuid Frankrijk op een tank van 80 liter diesel…..dat waren nog eens tijden.

De kinderen vroegen ondertussen wat Fastnet in het Frans was. En of dat daar ook Gele Bogen had, konden ze meezoeken. Mijn vrouw begon te krijsen dat ze toch gelijk had over die rot elektrische auto, en dat haar broer er ook geen caravan mee trok. Met een klap schoot ik overeind, badend in het zweet. Ik keek uit het raam, knipoogde naar mijn trouwe diesel stationwagon op de laadpaalloze oprit en draaide me nog eens heerlijk om….