MAG DEZE KIA EVEN MEE NAAR DE PEUGEOT DEALER?

Marknesse - 17-01-2024

Vroeg de klant nadat hij een Kia Venga had bekeken. Ik rijd al meer dan 50 jaar Peugeot, maar dit model is krek wat voor mijn vrouw qua hoogte. Maar dan kan ik ze beter uitleggen wat ik nou bedoel. Nou prima mijnheer, we zetten de groene borden er even op, en rij er maar heen. Hoofdschuddend kwam mijnheer na een uur weer terug. Nee, het antwoord is nee…Ze hebben geen Peugeot van dit model. Nou, dan plak ik er toch 2 leeuwtjes op, 1 voor en 1 achter? En zo begon de eerste kennismaking met deze bijzonder aardige man. Nadat mevrouw steeds slechter ter been werd, moest er een grotere auto komen. Vanwege een grotere rolstoel. En ook dat werd een Kia. Maar, fluisterde hij me in het oor, ooit komt mijn droomauto, de Kia Sportage.

Destijds deed ik vaak boodschappen aan de Europalaan in Emmeloord bij de supermarkt. De Kia had dermate veel snufjes waarbij een instructieboek vaak soelaas moest bieden. Maar makkelijker was het om rond de klok van kwart voor 6 uit het raam te kijken, of er ook een beletterde auto van ondergetekende het parkeerterrein van de supermarkt opdraaide. Als ik dan met mijn briefje en kar door de gangpaden dwaalde, duurde het maar even en ik hoorde mijn naam. Niet via de omroep installatie uiteraard (al was dat wel mooie reclame geweest). Ik keek dan rond en zag Geert (zo mocht ik deze kwieke 80 plusser noemen). Ben mijn jongen, mooi dat ik je tref. Ik heb nog wat vragen over de auto, ik rij hem vast uit de garagebox, kom je dan zo? Tuurlijk Geert, ik kom er zo aan. En zuchtend haalde ik de diepvriesspullen er al vast maar weer uit, want tegen de tijd dat de uitleg klaar was, waren de boodschappen ontdooid. Vaak betrof het dan het  even instellen van de navigatie, omdat de volgende dag er een begrafenis in een voor hem vreemde plaats was. Dan stelde ik het zo in bij de favorieten, dat hij met 1 druk op de juiste knop de route in beeld had. Maar ook kwam er vaak een bezoek voor een bakkie troost nadat zijn vrouw overleden was. De droom auto, de Kia Sportage was er inmiddels, maar het gemis was groot. Het is niet alleen die auto, het is ook het sociale gebeuren erom heen. 

Mijn allereerste werkgever, de Toyota dealer, zei altijd Ben, het is bij trouw en rouw. Een receptie kan je wel een keer overslaan, maar een begrafenis moet je altijd heen. Je kan nooit zeggen dat je het te druk had. Toen de inmiddels 90 jarige klant Geert stopte met autorijden, kwam ik zijn trots thuis ophalen. Alles lag klaar, de sleutel, de papieren, en de boekjes. We gaven elkaar een hand, en ik bedankte voor alle jaren dat hij klant was. En Geert zei dat het goed was…..en zo voelde het ook.