Ssst niks tegen mijn vrouw zeggen

Marknesse -

‘Even met mijn vrouw overleggen’, hoe vaak ik dat niet in mijn leven heb gehoord in de showroom. Zo was er een klant, laten we hem Piet noemen (werkelijke naam bij de schrijver bekend), die zo af en toe eens binnenkwam voor een gezellig praatje en een kop koffie. De goede man was al jaren met pensioen, en had een voorliefde voor auto’s. Eens in de zoveel tijd werd de auto vervangen, altijd met een hoge zit en automaat. Nadat dan de som was gemaakt, waren er nog een paar dingen die moesten worden toegevoegd aan de auto. Zoals andere velgen, stoot strips op de deuren, een trekhaak of andere spiegelkappen. In plaats van bijvoorbeeld 11.000 euro bijbetalen kwamen we dan op 13.500 euro.

‘Ben, regel het maar. Maak die auto maar helemaal klaar, en zet hem dan weer in de showroom. Dan app je me dat hij gereed is, en kom ik met mijn vrouw. Dan zoek ik deze uit, en maak jij hetzelfde sommetje weer’.

En nadat de auto helemaal klaargemaakt was zoals Piet wilde, en mooi stond te glimmen in de showroom, kon Piet met zijn vrouw komen. En moest ik wederom de inruilauto taxeren en de som maken, met een bijbetaling van 13.500 euro. En dan zei Piet: ‘Laten we het maar doen. Waarop zijn vrouw zei: ‘Maar dan komt er niets meer bij hè, geen andere wielen of dat soort fratsen...’ Waarop Piet zei, met een knipoog naar mij: ‘Nee nee, hij is goed zoals hij is’. En mochten we de auto leveren.

Jaren later overleed Piet op hoge leeftijd na een kort ziekbed. Uiteraard een kaart gestuurd, en een paar weken later kwam de bewuste auto van Piet en zijn vrouw aanrijden. Er stapte een man uit, en het bleek de zoon van Piet te zijn. Er was afgesproken binnen de familie dat ik de auto zou overnemen, omdat mevrouw geen rijbewijs had.

Tijdens deze handeling vertelde ik de zoon, dat Piet en ik een aantal keren deze bijzondere constructie hadden gedaan, en dat hij op die manier toch altijd de auto helemaal naar zijn zin had. En dat zijn vrouw dat nooit geweten had.

‘Nou Ben’, zei de zoon, ‘dan heb ik ook een nieuwtje voor jou. Mijn moeder heeft dat al die jaren geweten. Want als pa weer een andere had gekocht, belde ma ons altijd. En dan vroegen wij „weer bij die garage in Marknesse”? Dan keken wij op je site, en daar stond een auto op de foto’s met heel andere wielen, geen trekhaak en niet allerlei versiersels. Onze moeder had daar met ons altijd veel pret om. En pa was blij met zijn grote hobby. En ze zijn meer dan 60 jaar heel gelukkig geweest met elkaar... Prachtig toch’.