WAT MOOI DAT JE ER BENT…

Marknesse - 14-10-2025

Vaak hoor ik dat als ik op een begrafenis van een goede klant de nabestaanden condoleer.

En ja, het kan bijzonder zijn voor die mensen, maar voor mij is dat heel gewoon. Ooit geleerd van wijlen mijn 1e werkgever. Een begrafenis MOET je heen, zeker als je een kaart hebt gehad. Een trouwerij oid, daar kan je gerust een bloemetje heen sturen, maar een begrafenis van een klant, daar ga je gewoon heen. Als jonge verkoper van 24 jaar maakte ik ooit ,,de fout” om alleen een kaart te sturen naar de klant wiens vrouw overleed. Maanden later kwam ik de weduwnaar tegen, en hij verzuchtte dat hij me wel gemist had, van de Opel garage waren er 3…. Meestal weet men niet meer wie er WEL was, maar diegenen die er niet waren, dat vergeet men nooit. In mijn jonge jaren bouwde je echt een band op met de klant. Zo kreeg ik in mijn beginnersjaren het dringende advies een sport te beoefenen, waar ik ook auto’s kon verkopen aan de leden. Dus niet zeilen of golfen, daar hadden we de auto’s niet voor. Ga maar voetballen, ga naar de kerk, daar zit je klandizie. Vroeger had je bij BMW ene Joop, bijnaam The Loyd. Die bijnaam betekende wijsheid en respect. Als kleine jongen mocht ik mee als opa de auto in ging ruilen. En dan zei  opa met droge ogen over zijn inruilauto ,,Loyd, het is een hele goede auto, er heeft nog nooit een vrouw in gereden”..

Of verkoper Bertus van Ford…Ooit kwam hij bij mensen thuis met een voorstel voor een andere auto. Na bestudering van het voorstel en de proefrit  zeiden die mensen ,,we gaan er even over nadenken”…..Mooi, ga ik even naar het toilet, is op de gang toch? En vervolgens bleef hij wel 10 minuten weg, in hun EIGEN huis… En dan kwam hij terug en zei ,,zo, jullie zijn er wel uit denk ik”? En dan zeiden ze altijd JA…Maar nu ik zelf al meer dan 35 jaar in het vak zit, maak je steeds vaker mee dat een klant overlijdt. En het is dan ook mooi om zijn of haar levensverhaal te horen, ook voor mij is het een afscheid. Vaak kwamen deze mensen ook regelmatig langs voor een kop koffie, of ze combineerden het familie bezoek met een bakje en vloeistofcontrole in Marknesse. Deze week hadden we een begrafenis van een man van 95 jaar. Jarenlang was de routine ,,even bloemetjes halen bij de teler, een bakje bij Ben en de jongens, en dan naar de kinderen en kleinkinderen”. Deze generatie was trouw aan de dealer en had niets met internet. Nu is daar een einde aan gekomen, en het was goed. Maar ook confronterend. Want de groep die even voor het contact gezellig een bakje komt halen, sterft uit. Alles moet snel, tijd is geld. Maar ik hou vast aan mijn motto: Eerst de klik, dan het blik……Doen waar je je goed bij voelt.